Avstralska antidopingin fer at kanna allar íðkarar sum fara til OL í Beijing minst éina ferð, umframt íðkarar úr summum ‘høj-risiko’ ítróttargreinum fleiri ferðir. Hesar greinar við serligum vanda fyri doping eru svimjing, frælsur ítróttur, súkkling, baseball, vektlyfting, rógving og triathlon. Hetta hóvar sjálvsagt ikki øllum, sum t.d. Grant Hackett, ið halda at avstralska svimjingin ikki hevur fortjent slíkan ó-heiður.
Men antidoping nevndin verjir sína støðu við at vísa á at altjóða svimjingin faktiskt hevur havt stórar dopingtrupulleikar at stríðast við, samstundis sum svimjarar í dag svimja skjótari enn nakrantíð fyrr. Har var jú systematiska dopingin hjá Eysturtýskalandi í 80-unum, og hjá Kina í 90-unum. Dopaðir svimjarar tá svumu tíðir sum eingin annar kundi liva upp til, og tó so svimja tey bestu í dag skjótari.
So sum tey siga, eitt víðkað dopingeftirlit í dag er líka nógv fyri at verja tey óskyldigu undan følskum ákærum, sum fyri at fanga syndararnar.
Lesið her á SwimNews.