Dag 5 eru tað Annika, Bjørk, Edit og Kristina sum skriva um venjingarleguna á Akureyri, har tey í dag fingu roynt uttandura mjørkasvimjing áðrenn sólin kom upp. Leiðararnir ljóða hinvegin sum um teir ongantíð hava verið heiman í frá, soleiðis sum teir kasta við matvørunum, gloyma ting eftir og skíða helvt-um-helvt í stúlvunum hjá hvørjum øðrum.
Vit vórðu tó eitt sindur seinka av, at Gudmundur leitaði eftir Markusi, og hálvan vegin niðan, fann Gudmundur útav at hann manglaði skistúlvarnar. Tá noyddust vit at venda við. Hetta var tó ikki líka ringt sum tað, Erling gjørdi í gjár. Hann hevði av misgáum tikið EIN skistúlva hjá Janusi. Hann merkti ikki nakað til hetta, og skiðaði við honum í ein heilan dag. Ikki fyrrenn Janus fortelur honum hetta, finnur hann útav, at tað var hann, ið hevði tikið skeivan stúlva. Tá høvdu øll í skiðútleiðinginið longu hoyrt hesa søgu um tápulingin, sum skiðaði við tveimum ymsum støddum.
[Speileggs on the rocks, courtesy of Jákup]