Nýtt heimsmet í 100 rygg hjá kvinnum

Sum tit kunnu lesa her, so setti amerikanska Natalie Coughlin í gjár nýtt stuttbanamet í 100 frí hjá kvinnum, tá ið hon í Singapore svam teinin á 56.51. Hon átti sjálv gamla heimsmetið á 56.71 (sí úrslitalistan), og kann hartil gleðast um at ein ordiligur sjattur av pengum fylgir við frá FINA nú, hvørja ferð man setur heimsmet (sí viðmerkingarnar her, upp til 15.000 US dollarar)

Afturkomin

Huff, dagurin í gjár varð eitt sindur ov hektiskur til at eg orkaði at senda heim tíðindi. Vit høvdu nógv fólk í finalum, men fingu tíverri í so nógv fjórðapláss til at tað var beinleiðis stuttligt. Og so heim at rudda og beint í song at fara upp aftur kl 05, fyri at náa flogfarið.

Turið fekk eitt triðjapláss, Kári var suverænur í rygg, og stafettin hjá dreingjum vann eisini bronsu í 4 x 50 frí. Men bæði Kristian Olsen og Pauli Mohr vórðu útslignir sum nr 4 í 50 frí, Birita var 3 hundraðpartar frá bronsuni í 50 rygg, og stafettin hjá Biritu og teimum varð eisini akkurát ikki nr. 3.

Men lagið var gott tá ið vit endiliga sloppu heim á vallaraheimið at rudda og pakka. Vit høvdu eina hugnaliga hugnaløtu í ‘konferensuhølinum’, og fóru so so glaðbeint at støvsúgva í hvør sínum króki. Tey sum skuldu tíðliga avstað skundaðu sær at pakka, og hini vóru røsk at lata verða við at vera í vegin.

Nú eru so vit fyrstu komin heim, og tey næstu munnu vera á veg. Triðja ferðalag fer úr Danmark um 19-tíðina, og so eru øll komin heim. Vit hava ikki heilt so nógv heiðursmerki við sum onnur ár, men túrurin var stuttligur, og flest øll hava betrað seg heilt nógv. Síggjast aftur næsta ár 🙂

Kári suverænur

Kári stóð fyri ta heilt stóru makt-demonstratiónina á Køge Open, tá ið hann í 50 metrar ‘útskiljings-finaluni’ hølvaði hinar av, 5 ferðir á rað. ‘Útskiljing’ er at teir byrja við 6 finalistum, og so svimja um aftur og um aftur og pilka spakuligasta svimjara burtur úr, inntil bara tveir eru eftir. Ein rættiliga strævin kapping, við tað at stutt er millum hvørt umfar.

Well, Kári spældi við hinar. Hann var altíð minst eina kroppslongd frammanfyri hinar eftir undirvatnssvimjingini, og sá so út til bara at hygga sær framman fyri hinar. Fimtu ferð spennti hann so í og setti stevnumet, sum tó ikki var nóg skjótt til at betra um hansara egna føroyska met. Hetta var kappingin har man hoyrdu suð gjøgnum høllina, hvørja ferð Kári kom upp 2-3 metrar framman fyri hinar 🙂

Enn eru knotur ì føroyskum kongum

Ríkisins skjótastu, enntá skjótastur í Evropa. Fjøll eru flutt, síðani eg takkaði fyri meg á heimafrontinum, og steig út á altjóða hermótið.
Satt at siga heldur hugtyngjandi beint nú at sita her “in the middle of nowhere” á RCN United World College, og eygleiða regnið dýkja niður á tey naknu trøini, meðan ógvusligar mongdir av skúlatingum skríggja eftir at vera gjørd, og so fylgja við hvussu framúrskarandi tað gongur tykkum á Danmarkar fríðu fløtum. Til lukku. Eitt megnar avrik øll somul – bæði tit, sum eru til DKM – og ikki minst “the one and only” Køge Open, hæddarpunkt ársins; katalysatorin til tað støðið, føroysk svimjing í dag er á. Ferð eftir ferð verður tað prógvað, sum ódeyðiligi Kirkjubøbóndin segði eftir aldarmótið, Enn eru knotur í føroyskum kongum.    
            Sjálvur havi eg meiri og minni hongt mær svimjibuksurnar á klædnakrókin, umstøðurnar her eru til staðar, betur enn í allari Eysturoy hava vit ein 25 m hyl til 200 íbúgvar á staðnum og 200 næmingar, men ógvusligar mondgir av skúlatingum og dovinskapur forða fyri venjing.
Her er annars einastandandi at vera, uttan at taka munnin ov fullan, tori eg at siga, at hesir hava verið teir mest spennandi og læruríku mánaðirnir higartil; bara tað at kenna fólk bókstaviliga úr øllum heimi, og mentan teirra er fyri meg heilt fantastiskt. Og at skúlin so kann bjóða umstøður í heimsflokki, og eitt undirvísingarstøði, sum gevur skúlanum æruna at hava næsthægsta miðaltal  í heimi, dugi eg ikki heilt at seta orð á. Men hinvegin ber tað so eisini, sum eg havi borið fram, eina ófatiliga rúgvu av skúlatingum í sær.
 
Vóni, tit øll somul hava tað gott.
Skal enda við at ogna tykkum nakrar av teimum djúptøknastu, vakrastu reglum, føroyskt mál eigur; hon sigur alt:
 
Her løgdu frægir inn av nýggjum,
gjørdu garðar, reistu búgv;
hjá teim, sum upp úr nýggjum brutu,
tað stóð um tolni, stóð um trúgv.
 
Í einsemi teir bygdu landið,
og tíðan verk var illa lønt,
tann gleðin ikki untist mongum
at síggja gerðið fagurgrønt.
 
Men tú, sum arvar dyrkað lendið,
minst til hvør grønur teigur er
ein ogn, sum lívið í tær eigur,
tað velst um teg, um bøur ber.
(K. Hoydal)
 
Svein